Dagboek Caitlin dracht en geboorte

K 1 Nest 2011

MacThree's Kaitlyn, -Kelwyn, - Kayne, - Khuddleigh, Kaehti, - Kheelan, - Kyrene, - Kylar (foto: Maud Koenders)

De ouders/the parents:

CH. Alta Colina's Gurine Gropa "Caitlin" officiëel HD A, PL 0/0, OCD vrij en ED vrij

(CH. Alta Colina's Ari Kjothbenn HD A x CH. Pyr Angel-S Thera HD A)

CH. Yep from the Dutch Garden, "Yep" officiëel HD A en PL vrij

(Begons du Tuc de L'Adosse HD A x Symfonie van Merode Dancing Jill HD A)

Het zou leuk zijn als u een berichtje achterliet in
CAITLIN'S GASTENBOEK/Guestbook

Scroll eerst naar beneden voor de juiste volgorde van het dagboek

03-05-2011 Foto's van het K1 Nest 2011 kunt u hier bekijken

27-04-2011 De eerste officiële foto's en stamboomnamen van de puppen die nu 6 weken oud zijn. Dit keer hebben we gekozen voor Keltische namen; uiteraard weer allemaal met een betekenis. First official pictures of the puppies who are now 6 weeks old. This time we've choosen for Gaellic names and of course they all mean something

K1 Mister Blue: MacThree's Kayne (betekenis: slim) Export: Nederland

K2 Mister Brown: MacThree's Kelwyn (betekenis: huisvriend) België

K3 Miss Pink: MacThree's Khuddleigh (betekenis: knuffelig) Export: Nederland

K4 Mister Purple: MacThree's Kheelan (betekenis: Strijder) Export: Duitsland

K5 Mister Green: MacThree's Kylar (betekenis: Beschermer) Blijft bij Kennel MacThree

K6 Miss Beige: MacThree's Kaitlyn (betekenis: kleine lieveling) België

K7 Miss Yellow: MacThree's Kaehti (betekenis: schoonheid) Export: Nederland

K8 Miss Red: MacThree's Kyrene (betekenis: heerseres) Export: Nederland

19-04-2011 Nieuwe hoofdfoto's van de pups 5 1/2 week oud. Mister Blue, Mister Brown, Mister Green, Miss Pink, Miss Beige, Miss Yellow, Miss Red and Mister Purple

14-04-2011

Reu Paars

22-03-2011 Nieuwe hoofdfoto's van de puppen in volgorde van geboorte

31-03-2011 Daar zijn we weer!

Nou daar zaten vrouwtje en ik hier dan om 02.00 uur 's nachts, we wilden het dagboek bij werken nadat we meerdere malen gemaand waren door lezers van mijn dagboek wanneer er nu weer eens een update zou komen. Maar weet niet hoe het komt maar ik heb ineens even een “writers bloc”. Niet dat er weer niet genoeg gebeurd is de laatste tijd, daar ligt het niet aan maar kan even de woorden niet zo makkelijk vinden; misschien heeft het met de druk te maken of omdat we het druk hebben of beide?

Want dat hebben wij het; echt erg heel druk; ik met mijn kindjes natuurlijk en vrouwtje met stoffen, stofzuigen, soppen, moppen, wassen en stoffen, stofzuigen, soppen, moppen, wassen en stoffen, stofzuigen, soppen, moppen, wassen en stoffen, stofzuigen, soppen, moppen, wassen en stoffen, stofzuigen, soppen, moppen, wassen. En eigenlijk kan ik wel zeggen dat ik daar ook gedeeltelijk de oorzaak van ben; ik maak er namelijk nog steeds een hele GROTE puinhoop van door heel het huis

Waar ik de vorige keer niet bij mijn kindjes weg te slaan was, weet ik nu dat vrouwtje ook voor ze zorgt en wil ik nu ook regelmatig tijd voor mezelf hebben. Ik meld mij wel keurig voor de maaltijden van mijn kindjes, dat wel en als ik iets ruik wat opgeruimd moet worden, ben ik er ook maar voor de rest van de tijd zwerf ik door het hele huis en buiten (dus constant in en uit) daarbij de nodige sporen achter latend. Mijn kinderen zijn natuurlijk solidair met mij en maken er een grote puinhoop van in de werpkist; trek dat kleed er maar af wat er nog maar net ligt, verscheur die kranten aan snippers die ze net neergelegd heeft en doe maar een plasje waar vrouwtje het net verschoond heeft en dan ook het liefst op al het pluche speelgoed want dan heeft ze weer wat extra te wassen.....

En dan zijn er hevige gevechten uitgebroken in de bar; mijn kinders zitten allemaal rond de 2 kilo (1890 tot 2200 gram) dus de ruimte tussen de melkpompen wordt ook steeds krapper. Om een plaatsje te bemachtigen wordt er geduwd, geklauterd en gegooid om een broertje of zusje (of alle twee) weg te werken. De grootste terroristen zijn nog steeds Bruin, Paars, Groen en Rood. Vrouwtje moet dus elke voeding erbij zijn zodat ze zeker weet dat ze allemaal gegeten hebben en dan vooral “Girly girl” en de “Tuinkabouter” zoals ze mijn zoon Blauw nu noemt. Soms zet ze de terroristen even buiten de deur van de werpkist zodat de rest eerst kan eten. Maar meestal hangt ze ze veilig in de lucht totdat ze klaar zijn met eten wat als nadeel heeft dat ze soms behoorlijk kramp in haar armen heeft maar als bijkomend voordeel ontwikkelt ze daarbij dan weer wel flinke spierballen.

En dan de visite; heerlijk zoveel aandacht en dan vooral heerlijk de lekkere koekjes die ze allemaal meenemen. Trots laat ik ze allemaal mijn kindjes zien en als ik er zat van ben dan ga ik lekker op het veld spelen. Alleen als er iemand komt die ik niet ken en dus ook niet vertrouw dan ga ik me toch blaffen en dan word je echt wel bang van mij, hoor! Van de week kwam Anke de puppyboxen brengen en die schrok ook van mij. Dat vond ik wel stoer dus ik bleef blaffen totdat vrouwtje mij zat was en naar het veld deed. Mooi dat ik daar niet gebleven ben; Anke had een veel te grote auto bij zich dat had ik best wel gezien. Dus voordat zij mijn pupjes in kon laden, had ik al een gat gebeten in het hek, ben er doorheen geklommen en naar het huis gevlogen. Vrouwtje haalde toen ook Cath maar van het veld voordat die er ook doorheen zou klimmen maar vergat onze koningin Celice. Maar dat verhaal komt later want Lies heeft weer een STUNT uitgehaald; ik zou me doodschamen!

De oogjes en oortjes van mijn kindjes zijn inmiddels open en ze hebben ook allemaal al tandjes. Zoon Blauw had als eerste de rij tandjes voor zowel boven als onder; echt een grappig gezicht. Ze grommen en proberen te blaffen waarbij ze dan verwonderd in de rondte zitten te kijken waar dat geluid dan wel vandaan komt. Ze storten zich ook vol overgave op de eerste de beste broer of zus die voorbijkomt, net gegeten of niet gegeten en met hun volle gewicht zodat je gewoon af en toe echt: “Oef!!!” hoort. Op alle uitsteeksels wordt geloerd en gehapt en daarbij zijn vooral de oren favoriet; groot feest want dan wordt er gegild! En dan wederom een beetje glazig in de rondte staren; waar komt dat nu toch vandaan? Als je het mij vraagt zijn ze nog niet echt slim en moeten ze nog heel veel leren.....

21-03-2011 Mijn kindjes alweer 13 dagen oud

En we hebben onenigheid in de tent!!! En dan met name aan de melkbar onstaan de "gevechten". Mijn grootste zoon bij geboorte, Blauw blijkt een watje eerste klas te zijn en is daardoor al lang de grootste niet meer. Hele "gevechten" breken uit op het moment dat ik de werpkist instap om te voeden. Zonen Groen, Paars en Bruin en dochter Rood staan altijd voorop om maar als eerste aan de beurt te zijn (en dat is ook wel te zien aan hun gewichten, ahum). Vrouwtje "gooit" de Kibbers dan naar de andere kant van de werpkist om mijn ander kinderen eerst de kans te geven om te drinken. Maar in no time zijn ze dan weer terug om iedereen opzij en ondersteboven te werken want zij willen drinken! Zoon Blauw heeft mijn (soms te) zachtaardige karakter geërfd en laat zich dan gewoon aan de kant zetten met als gevolg dat hij minder bij mij drinkt dan de anderen. Nu heeft vrouwtje quality time ingevoerd voor hem en ligt hij prinsheerlijk in zijn eentje aan de bar en krijgt er af en toe ook een flesje puppymelk bij. Voor de rest doet hij het prima en is een heel knap, lief, knuffelig mannetje wat vrouwtje natuurlijk helemaal niet erg vindt.

Mijn zoon Blauw

Op het moment zijn we het huis weer aan het opruimen (of eigenlijk dat zouden we moeten doen dus af en toe onderbreken het dagboek even om dat te doen..) na de zoveelste visite en de chaos die ik er weer van gemaakt heb door het hele huis. Was ik de vorige keer niet uit de werpkist weg te slaan, nu heb ik ook behoefte om andere dingen te doen en wel door het hele huis. Ik wil ook het veld op en graven om daarna direct door te stormen naar de puppykamer, hele bossen takken en vrachten aarde met mij meeslepend, om te kijken of alles nog wel goed is met mijn kinderen. Vrouwtje is elke keer maar net op tijd om mijn poten en de melkbar eerst weer schoon te maken.

Als ik aan het drinken ben in de keuken en ik hoor een piep uit de puppykamer komen dan vergeet ik dat ik nog mijn mond vol met water heb en storm door de huiskamer en de hal naar mijn kinders toe en waar het water dan blijft, weet ik ook niet maar vrouwtje loopt in ieder geval dan te moppen. Dan ga ik verder met drinken in de puppykamer want daar staat ook een bak, neem een mond vol met water en vlieg weer naar de keuken als ik een kast hoor opengaan.

Dan verlies ik nog van alles uit mijn achterste maar het ergste vind ik dat ik haren verlies op plekken die ik uiterst genant vind. Ik loop al topless maar nu verlies ik ook haar daar van achteren; nog even en ik kan mij gaan aanmelden bij een nudistenkamp. Maar zolang alles goed gaat met mijn kindjes, valt het allemaal wel mee, hoor! En die doen het goed en zijn zeer tevreden.

De oogjes zijn nog niet open (alhoewel een paar al knipperen) en nog niet alle neusjes zijn helemaal zwart maar vrouwtje zegt dat dat komt omdat ze 5 dagen te vroeg geboren zijn en dat lijkt mij ook wel heel logisch. Vrouwtje is wel helemaal lyrisch over het bone wat ze schijnen te hebben en over de gewichten, ja daar valt helemaal niet over te klagen.....

19-03-2011 Onze gewichten op 19 maart 2011; wij zijn nu 11 dagen oud

K1 blauw	K2 bruin	K3 roze	K4 paars	K5 groen	K6 beige	K7 geel	K8 rood
770 gr.	725 gr.	630 gr.	658 gr.	690 gr.	572 gr.	630 gr.	720 gr.
820 gr.	780 gr.	660 gr.	740 gr.	800 gr.	630 gr.	720 gr.	790 gr.
910 gr.	880 gr.	760 gr.	850 gr.	940 gr.	680 gr.	820 gr.	860 gr.
950 gr.	1005 gr.	850 gr.	1009 gr.	1130 gr.	860 gr.	990 gr.	1004 gr.
1110 gr.	1180 gr.	990 gr.	1320 gr.	1300 gr.	1002 gr.	1130 gr.	1270 gr.

16-03-2011 He, he, hier zijn we dan eindelijk!

Vrouwtje heeft vanmiddag dingen gezegd waarvoor de kindjes vroeger een standje of straf kregen; amai, amai, amai, wat ging die tekeer! Ik had een hoop te vertellen dus ik dicteerde en zij "schreef" maar dat duurde lang, veelssss te lang. Zo lang dat toen het vrouwtje "pagina opslaan" deed, ze eerst opnieuw moest inloggen en dus alles (inclusief foto's) kwijt was. Nu is het op het moment al moeilijk om een beetje tijd hiervoor te vinden maar als het dan ook nog fout gaat, kan ze daar dan nu ff niet tegen blijkbaar.....Dapper zijn we samen opnieuw begonnen, (helaas moet de pagina dan even dicht; sorry!) en zie hier.

Heb mijn lijntje terug; leek ik de laatste tijd wel een walrus (en zo werd ik ook genoemd) daar is nu niets meer van te merken. Kan ook weer heerlijk gaan liggen zoals ik zelf wil. Dan ben ik ook al weer heerlijk op het veld geweest en ben verder gegaan met de verbouwingswerkzaamheden van het kippenhok; u weet wel, daar moet een extra in/uitgang gerealiseerd worden ;) Mijn billen zijn ook weer gewassen en ik word aan alle kanten verwend dus ik voel me Toppie!

Je zou toch niet zeggen dat ik vorige week bevallen ben, he?

En dan ben ik weer mijn oude zelf en geniet van de visite die langs komt om mijn kindjes, waar ik zo trots op ben, te bekijken. Voorwaarde is wel dat je wat lekkers bij je hebt (en dit wordt bij de deur gecheckt!) want anders kom je er niet in. De vroedvrouw Helene en haar man Joost zijn al weer langs geweest en ze hadden mijn zoon Floyd bij. Hij vond de pupjes maar vreemd maar was er wel heel voorzichtig en lief mee. Voor de rest deed hij weinig, ja, een beetje op de bank hangen bij zijn vrouwtje en baasje....

Mijn knappe jongen Floyd die hoge ogen scoort op Facebook :)))

En dan zijn zaterdag Anneke en Hubert geweest met 1 van hun kindjes; ze betaalden keurig de entree van een zak hondekoekjes en mochten heerlijk knuffelen met mijn kindjes. Mijn kindje Comedy heeft zich weer helemaal verkocht; die kan zo verschrikkelijk flemen zoals ze hier in België zeggen.

We moeten nog veeeeeel meer vertellen want o.a. Noortje is ook op visite geweest en de foto's moeten er nog allemaal bij maar zetten alvast de pagina open voor de ongeduldige, trouwe lezers waar we overigens heeeeeel blij mee zijn

Wordt vervolgd.......

Maar wel alvast de gewichten van mijn kinders vandaag; we zijn weer begonnen met de keukenweegschaal maar daar klimmen ze dus al uit of heel de bak kiept met pup en al om. Volgens vrouwtje hebben we dadelijk ook niet genoeg aan de babyweegschaal die ze nu tegenwoordig heeft.

K1 blauw	K2 bruin	K3 roze	K4 paars	K5 groen	K6 beige	K7 geel	K8 rood
770 gr.	725 gr.	630 gr.	658 gr.	690 gr.	572 gr.	630 gr.	720 gr.
820 gr.	780 gr.	660 gr.	740 gr.	800 gr.	630 gr.	720 gr.	790 gr.
910 gr.	880 gr.	760 gr.	850 gr.	940 gr.	680 gr.	820 gr.	860 gr.
950 gr.	1005 gr.	850 gr.	1009 gr.	1130 gr.	860 gr.	990 gr.	1004 gr.

13-03-2011 Hier alvast onze gewichten van vandaag. Vandaag krijgen we weer visite dus het dagboek wordt morgen aangevuld

K1 blauw	K2 bruin	K3 roze	K4 paars	K5 groen	K6 beige	K7 geel	K8 rood
770 gr.	725 gr.	630 gr.	658 gr.	690 gr.	572 gr.	630 gr.	720 gr.
820 gr.	780 gr.	660 gr.	740 gr.	800 gr.	630 gr.	720 gr.	790 gr.
910 gr.	880 gr.	760 gr.	850 gr.	940 gr.	680 gr.	820 gr.	860 gr.

11-03-2011 Daar zijn we weer

Ik ben inmiddels 2 dagen moeder en ik moet zeggen; het gaat prima! Ze eten en groeien goed en zijn heel tevreden, zo tevreden dat vrouwtje de halsbandjes al iets groter heeft moeten zetten :). Ik voed ze zo vaak en zoveel als ik wil net als de vorige keer en niemand houdt mij daarvan af. Als mijn eigen eten op is, ga ik net zo hard en lang huilen en blaffen tot ze me weer bij mijn kindjes laten. Krijg nu wel lekker puppymelk extra van vrouwtje (die had ze gekocht voor het geval het een elftal werd) want ze wil niet dat ik weer zo mager wordt als de vorige keer, zegt ze.

Vrouwtje weegt mijn kindjes niet elke dag want dat vindt ze nonsens; zolang mijn pupjes het goed doen en er beweeglijk en gezond uitzien, weegt ze ze om de 2 dagen. In onderstaand schema kunt u zien welke van mijn kinderen de grootste vreetmonsters zijn en wie de "girly girl" dat is namelijk dochter Roze:

K1 blauw	K2 bruin	K3 roze	K4 paars	K5 groen	K6 beige	K7 geel	K8 rood
770 gr.	725 gr.	630 gr.	658 gr.	690 gr.	572 gr.	630 gr.	720 gr.
820 gr.	780 gr.	660 gr.	740 gr.	800 gr.	630 gr.	720 gr.	790 gr.

Heb inmiddels wel al op de 1e dag een aanvaring met vrouwtje en baasje gehad want die hadden zomaar mijn kindjes in kratten gelegd terwijl ik even uit was. Om de werpkist te verschonen, hadden ze als smoes. Nou mooi dat ik het daar niet mee eens was en toen ik terugkwam, heb ik direct de kratten naar mijn kant gesleept en omgekiept; mijn kinderen horen niet als appels in een krat! Nadat ik dat 2x gedaan had, hadden ze in de gaten dat het mij menens was en sindsdien liggen mijn kindjes gewoon netjes in de werpkist als ik terugkom. Verder maak ik er een grote chaos van in de werpkist door elke keer alles weg te graven want het is bloedheet in de kraamkamer; kleden, kranten en pluche beesten; alles moet aan de kant van mij en vrouwtje dan maar weer opruimen.

En dan gedraag ik mij toch wel een beetje anders dan de vorige keer en zeker tegenover mijn " oude" pupje Comedy. Lag ze tijdens de bevalling nog heerlijk bij mij in de werpkist; toen de kindjes er eenmaal waren, vond ik het niet meer goed dat ze de puppenkamer inkwam. Ook moet ik blaffen tegen iedereen die in de puppykamer komt behalve tegen vrouwtje en baasje. Ook door de voordeur mag eigenlijk niemand binnen komen want ook dan laat ik mij flink horen. De buurman aan de overkant is ook heel vervelend want die moet zo nodig iedere keer met de tractor voorbijkomen voor het een of ander.

Ik, vrouwtje en Comedy in de werpkist tijdens de bevalling (foto: Helene de Bruijn)

En dan is inmiddels ook al de eerste puppy visite geweest; Nick en Stephanie. Ook die bekeek ik een beetje argwanend want ben natuurlijk nog niet vergeten dat de vorige keer mijn vrouwtje pupjes van mij heeft weggegeven. Stephanie had een hele grote tas bij zich dus als zij een kind van mij op schoot nam, ging ik er mooi naast zitten. Probeerde zelfs mijn pupje Paars bij haar weg te pakken door hem voorzichtig in mijn mond te nemen en toen kreeg ik hem mooi terug. Stephanie en Nick waren zo verbaasd hoe klein mijn kindjes waren terwijl mijn kindjes toch groter dan normaal waren bij geboorte; ben niet voor niets eerder bevallen.

Ik en zoon Groen met Nick en Stephanie

Vrouwtje en ik wonen tegenwoordig samen op een kamer (vind ik zo gezellig, joh!) en ze zit dan ook weer uren bij de werpkist. Ze is heel erg tevreden met mijn kindjes; mijn zoons zijn echte reuen en mijn dochters zeer vrouwelijke teven, zegt ze. 3 Zoons zijn echt van die Macho's die overal vooraanstaan en zoon Groen is dan weer van : " wat vandaag niet komt, komt morgen wel", een zeer rustig typje dus net als mijn zoon Dude en dochter Comedy. Mijn dochters zijn allemaal lieve, schattige meisjes; geen omkijken naar. Hier dan de eerste portretfoto's, gemaakt net na de geboorte, inmiddels zien ze er al weer anders uit maar dat laat vrouwtje de volgende keer wel weer zien. En jullie hebben natuurlijk nog een verslagje en foto's tegoed van de bevalling.

foto's Maud Koenders

09-03-2011 Ik ben bevallen

Zou vandaag eigenlijk op mijn 59e dag zitten maar was er zo zat van dat ik maar besloten heb om eerder te bevallen. Had geen voetbalelftal in mijn buik zitten maar wel 8 JOEKELS van puppen. Man, man, het was hard werken, wel 24 uur lang, om die joekels op de wereld te zetten. Maar nu liggen ze dan gezond en wel bij mij in de werpkist; of liggen, ze krioelen eigenlijk al alle kanten op met hun al sterke pootjes! Allemaal goed van gewicht + een laagje spek dus ze weten ook niet hoe gauw ze onder de rode lamp vandaan moeten komen. Eten doen ze allemaal prima net als hun Ma en ik kan wel zeggen dat het lawaaierige typjes zijn. Vrouwtje hoeft niet bang te wezen dat ze ze niet hoort; ze is vannacht al 3x haar bed uit geweest om ze onder en achter mij vandaan te halen. Vrouwtje is nu de foto's aan het doen maar wordt iedere keer gebeld dus dat schiet niet echt hard op. Zodra ze er klaar mee is, zet ze ze op de site net als een verslagje van de bevalling. Wil iedereen nog even bedanken een een dikke knuffel geven voor alle felicitaties, telefoontjes, smsjes en berichtjes, enz. Nu ga ik weer even een dutje doen; tot morgen.

08-03-2011 Caitlin is aan het bevallen

Er zijn tot nu toe (12:00u) acht pups geboren.

05:31u Reu Blauw 770 gram
06:08u Reu Bruin 725 gram
06:16u Teef Roze 630 gram
06:58u Reu Paars 658 gram
08:47u Reu Groen 690 gram
09:00u Teef Beige 572 gram
10:45u Teef Geel 630 gram
10:50u Teef Rood 720 gram

16.40 Wij gaan ervan uit dat Caitlin klaar is met bevallen. Foto's en verslag volgen zo spoedig mogelijk maar vrouwtje en ik moeten eerst slapen; wij zijn namelijk al bijna 36 uur wakker en zijn zoooooo moe! De 4 Teven en 2 reuen zijn gereserveerd van deze combinatie; 2 reuen zijn nog beschikbaar. Voor meer info: telefoon 0032(0)329 358 92.

06-03-'11	07-03-'11	08-03-'11	09-03-'11	10-03-'11	11-03-'11	12-03'11
37,8	37,4
37,9

07-03-2011 Ben vandaag op mijn 57e dag

En ik ben er behoorlijk zat van; mijn buik zit in de weg, wil niet meer eten, heb het een beetje koud en moet iedere keer naar buiten. Voel en gedraag me precies zoals 2 jaar geleden toen de pupjes geboren werden. Zou het? Zou het echt? Zou het echt vandaag gebeuren????? Vrouwtje heeft al vast voor de zekerheid Maud en Helene gewaarschuwd want stel je voor dat het vandaag gebeurd..................

06-03-2011 nog 7 dagen te gaan

Mijn buik heeft nu een omvang van 105 cm en ik heb nu een andere manier moeten verzinnen om te liggen. Ik maak nu een soort van stut door mijn rechtervoorpoot en linkerachterpoot onder mij te leggen, mijn linkervoorpoot en rechterachterpoot strek ik een beetje en mijn buik zit daar dan ergens tussen.

Ik voel mij prima behalve wat drachtige ongemakjes die ik niet op prijs kan stellen; heb me niet meer zo ongemakkelijk gevoeld als toen ik een pup was en nog niet zindelijk. Vrouwtje loopt de hele dag met een mop achter mijn billen aan; de mop heeft wel een lekker luchtje gelukig wat ik maar al te goed herken; Dettol dus ik denk dat dat betekent dat het nu niet meer zo lang duurt voordat de pupjes geboren gaan worden.

Ga nu wel gezellig elke 2 uur uit met vrouwtje of baasje; op het veld spelen is er helaas niet meer bij want ik ben weer bezig met graven onder het kippenhok door en onder het kreupelhout. Dit herkent vrouwtje maar al te goed van de vorige keer; toen heb ik even een extra ingang onder het kippenhok gemaakt zodat ik mooi op die manier in het kippenhok kwam, daar de naar buiten slaande deur open kon doen en zo van het veld af kon komen. Ik hang dus maar wat binnen rond; kijk eens uit het raam en lig natuurlijk heerlijk op de bank.....

Ik op de bank met de 1 van de hoofddeksels waar de puppen aan moeten wennen en ik starend naar buiten

Voor de rest is het eigenlijk een hele rustige week geweest, vrouwtje maakt ook geen afspraken meer voor het geval dat. Weggaan doet ze ook niet meer en ze kijkt met argusogen naar elke beweging die ik maak. Ik op mijn beurt kijk met argusogen of ze eet, eten klaarmaakt, de ijskastdeur openmaakt of de deur naar waar het eten staat en lekkers staat, openmaakt.

Vrijdag belde Regine dat ze onverwachts zaterdag en zondag tot 18.00 uur weg zou zijn. Maar mooi dat ze een vervanger geregeld had voor het geval de pupjes eerder zouden komen en ook een DA die bereid was om 's nachts te komen indien nodig; wat een servcie!

Zaterdag kwam het kindje Romano met zijn vriendinnetje Silvana; dat vind ik toch zo leuk. Zij zijn de vorige keer ook bij de bevalling geweest en hebben ook wel eens op ons (mij en de pupjes) gepast toen vrouwtje en baasje weg moesten. Silvana doet mij altijd masseren en dat vind ik heerlijk en ook word ik er lekker rustig van.

ik met Silvana en ik met kindje Delight en kleine Nikki

Zondag was de beste dag van de week want toen zijn alle kindjes van vrouwtje en baasje geweest met al hun puppekinderen en de Oma's. Wat heb ik allemaal op; koekjes, chips, broodje pindakaas (gepikt van het kleinste puppekind, Nikki), groentesoep, hondekoekjes en natuurlijk ook braaf mijn gewone eten. Er is ook weer heel veel gekroeld met me dus ik had weer een topdag vandaag!

ik met mijn kleinste grote vriend Denley en ik met mijn kleinste grote vriendin Nikki (twee kindjes van ons kindje Chantal); van allebei heb ik heerlijke barbequechips gehad

ik met mijn 2 Oma's

Temperaturen vind ik ook helemaal geweldig want ik krijg nu elke keer een soort van vissnoepje die tante Maud meegenomen had voor alle honden maar vrouwtje bewaart ze speciaal voor het temperaturen voor mij alleen (en af en toe voor mijn dochter Comedy want die scharrelt ook nog steeds rond binnen na weer een ontsnappingspoging). Tot morgen!

27-2-'11	28-2-'11	01-03-'11	02-03-'11	03-03-'11	04-03-'11	5-03-'11
37,9	37,9	37,7	37,9	37,9	37,7	37,6

28-02-2011 Nog 13 dagen te gaan

Mijn buik is deze week spectaculair gegroeid tot een omvang van 100 cm en geeft mij steeds meer moeite om op een lekkere manier te liggen. Maar daar heb ik wat op gevonden; vrouwtje noemt het de "walrusmethode". Ik ga op mijn buik liggen, trek 1 achterpoot onder mij, de andere achterpoot strek ik zijwaarts en een beetje naar achteren en mijn voorpoten strek ik recht vooruit.

We hebben deze week wel een wat onrustige week gehad want het was landmacht-oefeningweek. Wij wonen namelijk op een doodlopend landweggetje dat aan het einde overgaat in (mais)velden; blijkbaar een ideale plek om voor de landmacht te oefenen. Deze oefeningen dienen allemaal zo geruisloos mogelijk en het liefst ongezien te verlopen maar dan moet je natuurlijk niet met een heel peleton gaan "lopen" tijgeren op het veld achter ons huis terwijl wij daar vijf man sterk rondlopen :lol: Na de 1e dag werd er dus ook niet meer getijgerd op het veld achter ons en waren de activiteiten gelukkig meer aan de voorkant van het huis.

Verder heeft mijn vrouwtje de laatste dingetjes in huis gehaald voor de bevalling en ook maar puppymelk besteld in geval dat het mij wat zwaar valt om al die pupjes te voeden. Alles staat nu klaar en te wachten op de pupjes die komen gaan; een hele geruststelling voor het vrouwtje!

Dan is mijn nichtje Noor op visite geweest samen met Tante Maud en Oom Hans. Vrouwtje nam mij en Comedy mee naar buiten om Noor te begroeten want als ik drachtig ben, gedraag ik mij soms wel eens een beetje anders t.o. teven die niet tot mijn roedel behoren en die in de buurt komen van mijn kindjes en vooral dan in de buurt van de pupjes in mijn buik. Heb dat even duidelijk gemaakt aan Noor en toen mocht ze natuurlijk gewoon naar binnen want Noortje is hier kind aan huis. En nu schijn ik dan een vriendinnetje in mijn buik te hebben zitten voor nicht Noor en Noor heeft dat verder onderzocht door heel voorzichtig en lief een tijdje naar mijn buik te luisteren en er aan te ruiken; helaas was vrouwtje te laat om hier een foto van te maken.

Trouwens Noortje is een hele slimme hond want zij is al voor verschillenden cursussen geslaagd en haar vrouwtje wilde dat even laten zien. Mooi niet dat alleen zij kan luisteren; ik kan dat ook en vliegensvlug plant ik mijn kont naast de, ook niet onaanzienlijke, kont van nicht Noor. Succes; ons eerste snoepje binnen. Nu moet Noor "af" maar Noor, ook niet gek, gaat echt niet "af" als ik ernaast zit hoor! Ben je gek; die is veels te bang dat zij dan verder bij het koekje vandaan ligt als dat ik zit, hi,hi.

Tante Maud en Oom Hans hebben de vaste computer aan de praat gekregen (deze stond al 2 jaar in een doos te wachten totdat hij geïnstalleerd zou worden) en vrouwtjes is daar heel blij. Hij staat namelijk in de babykamer en vrouwtje had het erover dat een webcam misschien wel leuk zou zijn.

Dan zijn ook nog Tante Liesbeth en mijn vriendin Fjerla geweest en die brachten de werpkist mee en een schattig soort van reiswiegje wat ook weer tot een speelkleed gevormd kan worden; mooi voor als vrouwtje de werpkist moet verschonen! Tante Liesbeth begreep heel goed dat ik weer zooooooo'n honger had en heeft haar appelflap met mij gedeeld; ze kreeg daarvoor van mij een dikke knuffel.

Verder heb ik vrouwtje en baasje laten schrikken gisteravond, zo erg dat ze de DA gebeld hebben. Ik kan alles namelijk niet zo goed meer ophouden omdat de pupjes zo in de weg zitten. In mij slaap had ik dus wat (kleurloos) vocht laten lopen en vrouwtje zag dat natuurlijk weer. Direct Regine gebeld en de eerste vraag die zij stelde was: "Heeft ze een zware dracht?" Ja, dat kan je wel stellen ja, dat ik deze keer een zware dracht heb; heb het gevoel alsof ik met een heel voetbalelftal in mijn buik rondloop! Regine heeft vrouwtje gerustgesteld maar vertelde wel dat we er rekening mee moeten houden dat de pupjes misschien wel eerder komen dan verwacht; nou vind ik niks niet erg!

We zijn ook begonnen met 1x per dag temperaturen, iets waar ik helemaal geen problemen mee heb want als ik klaar ben, krijg ik altijd wat lekkers, dat wist ik nog wel van de vorige keer. Dus op het moment dat het piepje klonk als teken dat de maximale temperatuur bereikt was, stapte ik direct weg richting koelkast voor een plakje worst. Vanaf volgende week gaat mijn vrouwtje 2x per dag temperaturen; als de temperatuur daalt met 1 tot 1,5 graad dan is dat een teken dat de bevalling binnen 24 uur gaat starten. Pupkopers en speciale vrienden van mij krijgen dan een SMS als de bevalling inderdaad is begonnen; spannend!

Vanaf volgende week, wordt het dagboek dagelijks bijgewerkt

20-02-2011 Nog 21 dagen te gaan

Mijn buik heeft nu een omvang van 88 cm en mij gebruikelijk maatje S is al lang veranderd in maat XL. Wegen doet het vrouwtje niet meer want ze vindt het nonsens om daarvoor elke keer naar de DA te rijden; allemaal stress voor niets, zegt ze en gelijk heeft ze. En trouwens voel zelf wel dat er weer wat pondjes bijzitten; dat kan ook eigenlijk niet anders want ik had een TOP week als het om eten gaat.

Eerst kreeg ik wel een kleine teleurstelling te verwerken; het bleek dat mijn lover, Yep, vreemd is gegaan of eigenlijk, hij is vreemd gegaan met mij want de puppen van mijn concurrente lopen al vrolijk rond. Volgens vrouwtje is dat heel normaal in de hondewereld; nou, zal wel dan....Zijn wel hele mooie, lieve pupjes; dat wel!

Dan is mijn zoon Floyd (MacThree's Calough) van de week weer op visite geweest en zijn Baas kan lekker koken, joh! Ze hadden van alles meegenomen en Floyd en ik mochten mee eten. Wat ik al niet op heb: verse mosterdsoep met spekjes, gehaktballetjes, Italiaanse worst, Turks brood, knoflooksalade, kaas, gevuld ei en nog meer Turks brood; heerlijk!!! Gelukkig zat het "monster" Celice in de gang dus die kon mooi niets pikken van de tafel. Heb nergens last van gehad en naderhand ook gewoon mijn bak nog leeg gegeten.

Floyd aan tafel

Vrouwtje gaat nergens meer heen zonder mij dus ik mocht ook weer mee naar Oma's verjaardag. Dat is de Oma die altijd eten in huis haalt voor een heel weeshuis dus er blijft altijd wat over en dat komt mij heeeel goed uit. Vrouwtje houdt mij eerst aan riem omdat ik mij volgens haar tegenwoordig schaamteloos gedraag als het om eten gaat. Maar Oma zegt; "ach, laat ze maar los hoor, ze is toch drachtig". Wat dat er mee te maken heeft, weet vrouwtje ook niet maar ze doet uiteindelijk toch mijn riem af en ik kan heerlijk mijn eigen drachtige gang weer gaan.

Bij Oma krijg ik altijd eerst hondekoekjes als ik binnenkom dus die krijg ik nu ook, dan ga ik bij Oma in de keuken zitten terwijl ze met de taart bezig is en natuurlijk krijg ik een stukje. Dan schooier ik eens wat bij de visite waar ik ook de nodige stukjes taart krijg. De opmerkingen dat ik wel al heel erg dik ben, doen me niets; ik ben zwanger dus ik MAG dik zijn!!! Dan weer terug naar de keuken waar Oma de hapjes klaarmaakt; kaas, worst, stokbrood, weer een ei, van alle hapjes krijg ik er 1 van Oma. Dan achter Joke aan die met de hapjes rondgaat, die laat altijd wel wat "vallen" en dan weer schooieren bij de visite. Na een tijdje word ik toch wel heel erg moe en val met een volle buik in slaap, natuurlijk op een plek waar iedereen langs moet maar daar trek ik mij niets van aan. Als we 's nachts thuiskomen, eet ik ook weer heerlijk mijn gewone eten op en val in een diepe slaap.

Ik weer aan het schooieren; dit keer bij Helene

Ook hebben we weer hele leuke visite gehad, lieve mensen die graag een pupje van mij willen hebben. Maar wat gebeurd er terwijl we gezellig zitten te kletsen??? Caronne, Celice en Cath waarschuwen ons ineens dat er buiten wat aan de hand is; ze gaan echt heel erg tekeer. Vrouwtje kijkt naar buiten, telt de honden en ja hoor, mijn dochter Comedy heeft het voor elkaar gekregen om (weer) over een hekwerk van 1.80 te klimmen. Dit doet ze wel vaker (moet zeggen dat zit in de Noorse genen want Celice en ik hebben dat ook gedaan in onze jonge jaren), ze rent dan eens wat rond op het veld achter ons, gaat eens kijken bij de paarden en komt dan weer terug. Dit keer dus niet want ze is nergens te bekennen en Baasje gaat haar zoeken met de auto. Een kwartier later wordt er gebeld door de Politie; "met Politie Hoogstraten, mevrouw bent u een hond kwijt?" Comedy blijkt onderschept te zijn door geweldige mensen die direct in de gaten hadden dat zij niet zo maar een zwerfhond was. Zij hebben de politie gebeld die direct gekomen is met een chiplezer; oh, wat ben ik blij dat vrouwtje ons allemaal geregistreerd heeft bij de databank! Thuis gekomen heeft ze een flink standje van mij gehad om het 2 uur later weer te doen; onverbeterlijk!! Dit keer kwam ze gelukkig weer direct toen vrouwtje riep maar voorlopig heeft ze nu huisarrest. De visite kon er gelukkig ook om lachen want die zijn Pyreneese Berghonden en hun streken wel gewend.

Mijn zoon Floyd met zijn vrouwtje Helene

13-02-2011 Nog 28 dagen te gaan

Caitlin's buik heeft nu een omvang van 83 cm en ze groeit gestaag door. Ze geniet volop van alle extra aandacht die ze ineens eist (en ook krijgt) van zowel mensen als van de rest van de roedel. Normaal gesproken is Caitlin altijd haar lieve, bescheiden zelf die zich alijd op de achtergrond houdt maar nu ze drachtig is!!!! De wensen van een, over het paard getilde, diva zijn er niets bij!!! Waar ze normaal het liefst haar eigen hoekje rechts op de bank heeft ZONDER kussens, ligt ze nu in het midden van de bank MET een paar kussens. Lag ze normaal liever alleen, nu ligt ze ook graag bij vrouwtje en baasje om gekroeld te worden.

En bedelen bij de visite, oh, echt erg en zooooo schaamteloos! Ze gaat dan op haar billen zitten met haar achterbenen iets uit elkaar (want haar buik past er anders al niet meer tussen!!!) en schuift met "kleine hupjes" steeds verder naar de visite (en het lekkers!) toe. Voordat ik de ijskast open doe, kijk ik eerst waar Caitlin is, anders zit zij er nog eerder in met haar hoofd als ik met mijn handen! Eten klaarmaken zonder dat het hoofd van Caitlin ertussen zit, is ook bijna niet meer mogelijk; onvoorstelbaar wat een gedragsveranderingen ineens!

Als we ergens naar toe gaan, nemen we ze mee, zeker als we naar Nederland want dan zijn we vaak toch uren weg en stel je voor dat er dan wat gebeurd. Zo mocht ze ook mee naar Oma die denkt dat Caitlin niets te eten krijgt, volgens mij. Werkelijk heel de dag hebben haar kaken niet stil gestaan terwijl ze thuis toch ook lekker vers vlees op had. Hondekoeken, broodjes, verse soep (1 van haar favorieten, net als de vorige keer toen ze drachtig was), vlees van de plaat, stokbrood en weer vers vlees, alles ging er in. Daarna ging ze weer rustig verder met de kaas, worst en chips die op tafel kwamen en Oma die haar voerde, maar iedere keer zeggend van: "ach ja, maar die meid is zwanger hoor, moet ze toch goed eten met zoveel puppies?" Toch maar op een gegeven moment tegen Oma gezegd dat ze nu toch echt moest stoppen met voeren want zag Caitlin al helemaal misselijk worden. Caitlin was het er niet helemaal mee eens.....

De roedel is er ook weer helemaal bij en er op in gesteld alleen zien we nu een verschuiving van de taken op het veld. Caitlin ligt weer links op het veld, soms op de grond maar het liefst op de bank die onder een boom staat. Maar waar de vorige keer Caronne altijd naast haar lag, liggen nu haar 2 dochters, Cath en Comedy, bij haar te waken. Onder de boom in het midden, staat zoals altijd onze Celice en op de rechterkant van het veld loopt Caronne. Het hele dorp weet inmiddels ook dat onze Cait weer drachtig is want het geblaf op alles wat maar beweegt, is niet van de lucht....

07-02-2011 De echo heeft uitgewezen dat onze Caitlin drachtig is van Yep! Nog 34 dagen te gaan....

Caitlin weegt nu 42 kg en haar buik heeft een omvang van 79 cm. Ze is nu al bija net zo "dik" als aan het eind van haar 1e dracht en ze vertoont ook alle andere lichamelijke tekenen van drachtig zijn. Ze eet ook als een dijker, bedelt als de beste, is sloom als een duikelaar, slaapt als een os, kortom: ze gedraagt zich echt 100% drachtig! Het is ook net alsof haar moedergevoelens plotseling weer wakker geworden zijn want ze poetst ineens haar beide dochters, Cath en Comedy, weer dat het een lieve lust is.

Caitlin die achter een kip aan zit. (30 april 2009, 1 dag voor de bevalling van het C nest)

Maar ja, zeker weten doe je het toch nooit, ze kan zomaar ook schijndrachtig zijn. Dus op naar de dierenarts voor een echo en om 09.00 uur zijn we daar omdat we dus niet meer weten welke tijd we afgesproken hebben ; het was in ieder geval vroeg. Dit keer hebben we een dierenarts gevonden die ons helemaal ligt, ze is zelf ook fokster (van Ierse Wolfshonden notabene, mijn 2e grote liefde) en zeer toegewijd aan haar vak. Ze heeft ook de progesterontesten afgenomen bij Caitlin en het juiste dektijdstip tot op de exacte dag bepaald want de 2 dekkingen zijn moeiteloos verlopen.

Als we aankomen, is alles donker. Zie je wel, veels te vroeg maar de deur van de wachtkamer is open en we kunnen naar binnen zodat ik kan gaan zitten en Caitlin zich tegoed kan doen aan de proefzakjes Denkadog die er staan want ze heeft natuurlijk weer ontzettende honger. Na het derde zakje is het inmiddels 10.00 uur maar ik hoor nog steeds geen geluid uit de praktijkruimte en zie ook nog geen licht. Dan maar eens even bellen; krijg een voicemail met een oorverdovend orkest maar geen boodschap. Ok dan nog maar even wachten, Cait even een plasje laten doen en daarna maar weer bellen. Nou, dat is raar, weer het orkest maar geen ingesproken boodschap of wat dan ook. Als ik al twijfelde aan de tijd, nu begin ik toch ook heel sterk te twijfelen of dit toch wel de dag is dat we afgesproken hebben. Hoe bedoel je: warhoofd??? Om 10.00 uur komt met gierende banden een auto aangereden en de dierenarts stapt uit:"Sorry hoor, had een spoedgeval". Oh gelukkig, de afspraak was dus toch vandaag.

Caitlin scheren doet ze niet aan en op de tafel leggen al helemaal niet; onnodige stress voor de hond voor niets, is haar standpunt. Op het moment dat de apparatuur op Caitlins buik wordt gezet, verschijnt er een vruchtje in beeld. "Mooi zo, zegt de DA tevreden, ze is drachtig". Kijk eens 1,2,3,4 en nu gaan we naar de andere kant 5,6,7,8, vrij groot zijn de vruchtjes al, zeg en ook allemaal mooi gelijkmatig van grootte". "En boven", vraag ik want daar hebben we nog niet gekeken. "Als we daar gaan kijken, moet ik wel scheren en dat vind ik onzin, er zullen er ongetwijfeld meer zitten maar we weten nu het belangrijkste; ze is drachtig van een groot nest".

Samen praten we nog even en ik vraag aan haar of ze aan het einde van de dracht een röntgenfoto van Caitlin kan maken (aan het eind van de dracht zijn de beenderen/ schedeltjes te zien op een röntgenfoto. red.) zodat ik weet hoeveel pupjes ik tijdens de bevalling kan verwachten. "Heeft geen zin want de pupjes kunnen elkaar overlappen op de foto bij zo'n groot nest en waarom zou je de hond en pupjes aan de straling blootstellen als het niet nodig is?" Ze heeft weer gelijk en ze laat mij tegelijkertijd een röntgenfoto zien van een drachtige Ierse Wolfshond. "Hoeveel schedeltjes tel je daar?",vraagt ze. "Ik zie er 9", zeg ik. "Ja, inderdaad 9 maar uiteindelijk zijn er bij deze teef 11 pupjes geboren dus een röntgenfoto is ook geen garantie voor het juiste aantal wat geboren gaat worden". Maar het is heel gemakkelijk; als jij twijfelt of ze wel of niet klaar is met bevallen, dan bel je mij en dan kom ik met draagbare echo apparatuur naar je toe; je woont toch vlakbij". Ongelovig kijk ik haar aan: "Ook als het in het weekend of 's nachts is?" Ja, natuurlijk, een drachtigheid begeleiden houdt niet op bij de echo, hoor en ik vind het zelf ook reuze interessant. Ook als je denkt dat er iets is, bellen hoor dan kom ik naar je toe". Nog steeds ongelovig kijk ik haar aan: "je bent een SUPER DA, dank je wel!"

De rekening die ik moet betalen voor het progesteronprikken en de echo is helemaal belachelijk. Haar commentaar?? "Hoef er niet rijk van te worden, doe mijn werk gewoon heel erg graag". Dat later blijkt dat ze vergeten is de foto's op het USB stickje te zetten, is haar vergeven; ben ontzettend blij dat ik haar heb leren kennen!

Dus dit hebben we nu afgesproken, een paar dagen van te voren geef ik per SMS een reminder dat Cait moet gaan bevallen en dan staat ze standby in geval we een echo nodig hebben of (en dat hopen we dan weer niet) in geval van calamiteiten; is dat een SUPER dierenarts of niet?????

CH. Alta Colina's Gurine Gropa "Caitlin" officiëel HD A, PL 0/0, OCD vrij en ED vrij

(CH. Alta Colina's Ari Kjothbenn HD A x CH. Pyr Angel-S Thera HD A)

CH. Yep from the Dutch Garden, "Yep" officiëel HD A en PL vrij

(Begons du Tuc de L'Adosse x Symfonie van Merode Dancing Jill)

Caitlin heeft ons in 2009 een stel prachtige, lieve puppen gegeven, zie puppen C Nest. Met haar aangeboren zachtaardige, lieve karakter bleek zij een geboren moeder zijn die zichzelf totaal wegcijferde voor haar kindjes. De dekking, dracht en geboorte zijn indrukwekkend, mooi en zeer ontroerend geweest omdat alle honden in onze roedel dit samen deelden en beleefden. Ook tijdens de gehele "kraamperiode" is de hele roedel betrokken geweest bij de broodnodige socialisatie van de puppen.

De eerste 3 weken hebben wij absoluut niets hoeven te doen behalve wassen en de kraamkamer schoon te houden omdat Mamma Caitlin volledig zelf haar puppen verzorgde. De pupkopers en wij hebben dan ook volop kunnen genieten van de puppen. (Hoe wij met de pupjes en onze pupkopers omgaan kunt u trouwens zien op de pagina "Puppen en onze werkwijze".)

CH Yep from the Dutch Garden (Begons du Tuc de L'Adosse x Symfonie van Merode Dancing Jill), HD A en PL vrij, is een hond die ons geboeid heeft vanaf zijn geboorte. Zijn vader vinden wij prachtig en ook zijn moeder spreekt ons heel erg aan; beiden zowel in exterieur als in karakter en achterliggende lijnen. Yep is uitgegroeid tot een gezonde, mooie, lieve reu met goed lichaam en prachtig hoofd met mooie expressie. Wij hoeven niet te zeggen dat wij hopen dat in deze combinatie alle genen van voorgaande generaties op een juiste manier samen komen tot een paar gezonde, mooie puppen met een geweldig zachtaardig karakter!

MAC3 Pyreneese Berghonden

Dagboek Caitlin dracht en geboorte